Pages

May 25, 2011

ആത്മഹത്യ ചെയ്യാന്‍ മതിയായ കാരണങ്ങള്‍


പിറന്നു വീണപ്പോള്‍ 
അമ്മ മുലപ്പാല്‍ നല്‍കാതെ ഉറങ്ങിയതിന് ,
മൂന്നു വയസ്സുള്ളപ്പോള്‍ 
അച്ഛന്‍ അനിയന് മാത്രം കളിപ്പാട്ടം വാങ്ങിയതിന് ,  
നാലാം ക്ളാസ്സില്‍ 
വെള്ളത്തിലിറങ്ങിയതിനു   ടീച്ചര്‍ വഴക്കുപറഞ്ഞതിന് , 
ഏഴാം ക്ളാസ്സില്‍ 
കൂട്ടുകാരന്‍ സ്കൂള്‍ മാറി പോയതിന് ,
പത്താം ക്ളാസ്സില്‍ 
ടി വി യില്‍ കളി കാണാന്‍ അനുവദിക്കാതിരുന്നതിന് , 
പന്ത്രണ്ടാം ക്ളാസ്സില്‍
അവള്‍ക്കു നല്‍കിയ പ്രേമലേഖനം 
കൂട്ടുകാരികളെ വായിച്ചു കേള്‍പ്പിച്ചു ചിരിച്ചതിന്, 
കോളേജില്‍ 
സ്നേഹിച്ച പെണ്‍കുട്ടി ടൂര്‍ പോയ കഥകള്‍ 
കൂട്ടുകാര്‍ പറഞ്ഞറിഞ്ഞതിന് ,  
യൌവ്വനത്തില്‍  
ഭാര്യ അയല്‍ക്കാരനോട് 
തമാശ  പറഞ്ഞു ചിരിച്ചതിന്, 
മധ്യവയസ്സില്‍ 
ജോലിയില്‍ നീതി പുലര്‍ത്തിയിട്ടും 
കള്ളക്കേസില്‍ കുടുക്കിയതിന്,
അറുപതാം വയസ്സില്‍ 
ഷഷ്ടിപൂര്‍ത്തിക്ക്   മക്കള്‍ വരാത്തതിന്, 
എഴുപത്തഞ്ചാം വയസ്സില്‍ 
വെറും വെറുതെ ബോറടിച്ചിട്ട് ,    
എന്നിട്ടും കാരണമില്ലാതെ എന്തിനോ എത്രയോ..................    

May 24, 2011

കവിത പാട്ടാകുന്നതെപ്പോള്‍

അന്യന്റെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ തേടി അലയുമ്പോള്‍
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ പടിയിറങ്ങി പോകുമ്പോള്‍
മഷി പടര്‍ന്ന കാമം പ്രണയത്തില്‍ തെളിയുമ്പോള്‍ 
അലന്കാരങ്ങള്‍  മുഖം മറയ്ക്കുമ്പോള്‍

വെറുപ്പിന്റെ ശീലുകള്‍ കവിതയില്‍ തടയുമ്പോള്‍
അധിനിവേശം അവകാശമാകുമ്പോള്‍ 
ജീവിതത്തിന്റെ ചവര്‍പ്പില്ലാത്ത വിയര്‍പ്പുകണങ്ങള്‍
കോറിയിട്ട വരികളില്‍ തിളങ്ങുമ്പോള്‍

മനസ്സില്‍ വരച്ച  ചിത്രം
വാക്കുകളില്‍ പകര്‍ത്താനാവാതെ വിഷമിക്കുമ്പോള്‍
താളം മുറുകുമ്പോള്‍ , സംഗീതം , നിറയുമ്പോള്‍
ഞാനീ  പാട്ട് പുസ്തകം നിങ്ങള്‍ക്കായി തുറക്കുമ്പോള്‍ ‍.

May 20, 2011

ഞാന്‍

അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞു
എന്‍റെ തലമുറ
അന്യം നില്‍ക്കാതെ കാക്കേണ്ടവന്‍ നീ.
പാരമ്പര്യത്തിന്‍റെ ഗുണദോഷങ്ങള്‍
എല്ലാ കണ്ണികളിലും കാണില്ലെന്ന്
അച്ഛനറിയില്ലായിരുന്നു

അമ്മ പറഞ്ഞു,
നീ അനുസരണയില്ലാത്തവന്‍
അനുസരിച്ചതൊന്നും
അമ്മ ഓര്‍ത്തിരുന്നില്ല.

കാമുകി പറഞ്ഞു,
നീ നല്ലവന്‍
മോശമാവാന്‍ ധൈര്യമില്ലാത്തതുകൊണ്ടാണെന്ന്
അവളറിഞ്ഞില്ല.

പിന്നെ ഭാര്യ,
എന്‍റെ വിശാലമാം ലോകം
അവള്‍ക്കാദ്യം കൗതുകം
പുതുമയൊടുങ്ങിയപ്പോള്‍ നിരാശ
ഏകാന്തതയറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഭയം
ഒടുവില്‍ വീര്‍പ്പുമുട്ടല്‍
ഇപ്പോള്‍ ശീലം

മകന്‍,
പാരമ്പര്യത്തേക്കാള്‍
പാരമ്പര്യരോഗങ്ങളെക്കുറിച്ച്
അന്വേഷിക്കുന്നവന്‍
അവന്‍റെ ചോദ്യങ്ങളെ
സമാധാനങ്ങള്‍ പറഞ്ഞും
പ്രാര്‍ഥനകള്‍ കൊണ്ടും
ഞാന്‍ മറികടക്കുന്നു

ഞാന്‍
അറിവുകളെ ഭയക്കുന്ന,
തിരിച്ചറിവുകളില്‍ വേദനിക്കുന്ന,
തിരുത്തലുകളില്‍ പരാജയപ്പെട്ട,

ജീവിതത്തിന്‍റെ പാഠപുസ്തകം 

May 17, 2011

ഒരു നേര്‍ക്കാഴ്ച

കഥ-തിരക്കഥ-സംഭാഷണം-സംവിധാനം-അനുഭവിച്ചത് ഒക്കെ എന്റെ ഗുരുനാഥന്‍.
പൊളിച്ചെഴുത്ത്, അഥവാ പുനരാവിഷ്കരണം - ഞാന്‍.

ഞാനും എന്‍റെ ലോകവും ചെറുതായതുകൊണ്ട് എന്‍റെ എഴുത്തും അതുപോലെയൊക്കെയാണ്.  വായിക്കുന്നവന് കാര്യം മനസ്സിലായാല്‍ ഭാഗ്യം.

സ്ഥലം : തിരുവനന്തപുരം റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷന്‍.
കാലം : 1990 (സ്ഥലവും കാലവുമൊന്നും പ്രസക്തമല്ല.  എങ്കിലും കാലം മാറുന്തോറും  മനസ്സില്‍ ശരിയെന്നു തോന്നുന്നത് ചെയ്യാനുള്ള പ്രവണത കുറഞ്ഞു വരുന്നു എന്നൊരു ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തല്‍) .

എന്‍റെ ഗുരുനാഥന്‍ ഞങ്ങളെ നേര്‍വഴിക്കു നടത്താനും, വെളിച്ചം കയറുന്നതും കയറാത്തതുമായ  തലകളിലേക്ക് അറിവുകള്‍ കുത്തിത്തിരുകാനുമുള്ള അന്നത്തെ ശ്രമം (വിഫലമായ?) പൂര്‍ത്തിയാക്കി തിരികെ വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങുന്നതിനായി ട്രെയിനില്‍ തിരുവനന്തപുരം റെയില്‍വേസ്റ്റേഷനില്‍ എത്തി.  എത്തിപ്പെട്ടതിന്റെ സന്തോഷത്തില്‍ പുറത്തേക്ക് ഓടുന്നതിനിടയിലാണ് ടി.ടി.ഇ. എന്ന ഭീകരന്‍ (ഭീകരന്‍ എന്നൊന്നും അദ്ദേഹം ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ല.  ഈ കഥയില്‍ എന്‍റെ സംഭാവന എന്തെങ്കിലും വേണ്ടേ എന്ന് കരുതി കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്തെന്നു മാത്രം) അദ്ദേഹത്തെ പിടികൂടിയത്. 

ഞങ്ങളുടെ അറിവില്‍ അദ്ദേഹത്തിനു നല്ല മറവിയാണ്.   ടി.ടി.ഇ. യ്ക്ക് അദ്ദേഹത്തെ അറിയാത്തതിനാല്‍ ഇക്കാര്യവും അറിയില്ലായിരുന്നു. ടി.ടി.ഇ. അദ്ദേഹത്തോട് സ്നേഹപൂര്‍വ്വം ടിക്കറ്റ് ചോദിച്ചു.  അദ്ദേഹം സന്തോഷത്തോടെ തന്നെ പോക്കറ്റില്‍ കയ്യിട്ട് സീസണ്‍ എന്ന ഓമനപ്പേരില്‍ അറിയപ്പെടുന്ന, ഋതുഭേദങ്ങളുമായി  യാതൊരു ബന്ധവും ഇല്ലാത്ത സാധനം തപ്പി.   അപ്പോഴാണ്‌ ആ വസ്തു അന്ന് എടുക്കാന്‍ മറന്ന വിവരം അറിയുന്നത്.  അത് ഇല്ലെന്ന വിവരം രാവിലെ മുതല്‍ വൈകിട്ട് വരെ എപ്പോഴെങ്കിലും അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ ടിക്കറ്റ് എടുക്കാതെ ട്രെയിനില്‍ കയറാന്‍ അദ്ദേഹം ധൈര്യപ്പെടുകയില്ലായിരുന്നെന്ന ഞങ്ങള്‍ക്കറിയാവുന്ന കാര്യവും ടി.ടി.ഇ. യ്ക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു. 
എന്തായാലും അദ്ദേഹം സീസണ്‍ എടുക്കാന്‍ മറന്നുപോയ കാര്യവും മറ്റും ടി.ടി.ഇ. എന്ന, ജോലിയോട് ആത്മാര്‍ഥതയുള്ള മഹാനോട് വിശദീകരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.  അദ്ദേഹം, ദൈവം വന്നു പറഞ്ഞാലും വിട്ടുവീഴ്ചയില്ലെന്ന നിലപാടിലേക്ക് വേഗം മാറി. പിഴയൊടുക്കാനാണെങ്കില്‍ സാറിന്റെ കയ്യില്‍ ടി.ടി.ഇ. പറയുന്ന മൂന്നിരട്ടി കാശ് കൊടുക്കാനില്ല.  പരിചയക്കാര്‍ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്ന് സാര്‍ ചുറ്റും നോക്കി.  ഏതു തെരുവുനാടകവും ആസ്വദിക്കുന്ന സ്ഥിരം മലയാളി പ്രേക്ഷകരുടെ എണ്ണം ചുറ്റിലും കൂടി വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതില്‍ പരിചയക്കാര്‍ ആരുമില്ല.  കാശ് ഇല്ലെങ്കില്‍ കേസ് ചാര്‍ജ് ചെയ്യണം എന്ന നിലപാടിലേക്ക് കുറച്ചുകൂടി വേഗത്തില്‍  ടി.ടി.ഇ. മാറി.  (ഇത്തരം നിലപാടുകള്‍ സ്വീകരിക്കാനുള്ള   എളുപ്പം മറ്റൊന്നിനും കാണില്ല.)

ഇനി ആരെയെങ്കിലും ഫോണ്‍ ചെയ്ത് (ടെലിഫോണ്‍ ബൂത്തിനെ ആശ്രയിക്കേണ്ട കാലമാണ്, ലാന്‍ഡ് ഫോണ്‍ തന്നെ മിക്കവര്‍ക്കും ഇല്ല) അവര്‍ കാശ് കൊണ്ടുവരുന്നതിനിടയില്‍ത്തന്നെ ഇയാള്‍ തന്നെ അകത്താക്കുമോ എന്ന് പേടിച്ചിരിക്കുമ്പോള്‍ അദ്ദേഹം പിറകില്‍ കെട്ടിയ കയ്യില്‍ ചെറുതായി മടക്കിയ ഒരു പേപ്പര്‍ കൊണ്ടുവച്ചിട്ട് ഒരു പയ്യന്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സൈഡില്‍ക്കൂടി  ടി.ടി.ഇ. യുടെ പിറകിലായി വന്ന്, അയാള്‍ കാണാതെ ഒന്ന് കണ്ണിറുക്കിയിട്ട് വേഗം ഗേറ്റ് കടന്ന് ഓടിപ്പോയി. (ഈ എപ്പിസോഡില്‍ ജനക്കൂട്ടത്തെ കൊണ്ടുള്ള ഒരേ ഒരു പ്രയോജനം, അതില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ടി.ടി.ഇ. അവനെ ശ്രദ്ധിക്കുമായിരുന്നു.)  അതോടെ സാറിനു കാര്യം മനസ്സിലായി. ഒന്ന് കൂടി പോക്കറ്റില്‍ തിരയുന്നതായി ഭാവിച്ചിട്ട് കക്ഷി ടിക്കറ്റ്‌ എടുത്തു കൊടുത്തു.  അതൊരു പ്ലാറ്റ്ഫോം ടിക്കറ്റ്‌ ആയിരുന്നു. 

ഇതാണോ സ്ഥിരം യാത്രക്കാരനാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു കുറെ വഴക്ക് പറഞ്ഞെങ്കിലും നിയമപരമായി ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ സാധിക്കില്ലെന്ന് കണ്ട് ഇര കൈവിട്ടുപോയ നിരാശയില്‍ ടി.ടി.ഇ. അടുത്ത ഇരയെത്തേടി പോയി.  അടുത്ത നാടകസ്ഥലം നോക്കി ആള്‍ക്കൂട്ടവും.  സാര്‍ പുറത്തിറങ്ങി ആ പയ്യനെ അവിടെയൊക്കെ നോക്കിയെങ്കിലും കണ്ടില്ല.  ഈ കാഴ്ചകള്‍ കണ്ടിട്ട് സാര്‍ നിരപരാധി ആണെന്ന് തോന്നി ആ പയ്യന്‍ പോയി  ടിക്കറ്റ്‌ എടുത്തു കൊണ്ടുവന്നു കൊടുത്തതാണെന്ന് സാര്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു, കഥ കേട്ട ഞങ്ങളും........

*ഇത് ഒരു അനുഭവകഥ. അനുഭവകഥ എന്ന് വച്ചാല്‍ അനുഭവിച്ചവന്‍ ഇനി അനുഭവിക്കാന്‍ പോകുന്നവര്‍ക്കുവേണ്ടി പറയുന്ന കഥയെന്നോ, ഞാന്‍ അനുഭവിച്ചു, ഇനി നിങ്ങള്‍ക്കും യോഗമുണ്ടാകട്ടെ എന്നോ ഉണ്ടാവാതിരിക്കട്ടെ എന്നോ ഉള്ള പ്രാര്‍ത്ഥന എന്നോ ഒക്കെ പറയാം.

May 11, 2011

കാത്തിരിപ്പ്

ഞാന്‍ മഴയെ കാത്തിരുന്നു 
മേഘങ്ങള്‍ പറന്നു പോയി...ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല
ഞാന്‍ മഞ്ഞിനെ കാത്തിരുന്നു.
തണുത്തത് മഞ്ഞു വീണ് ആയിരുന്നോ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല
പൊഴിയുന്ന ഇലകള്‍ എന്നെത്തേടി വരുമെന്ന് കരുതി
അവ എവിടേക്കോ പറന്നുപോയി  
ഋതുക്കള്‍ മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഒന്നും എന്നിലെത്തിയില്ല
ജീവിതം തന്നെ കാത്തിരിപ്പാകുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ നിസ്സഹായനാകുന്നു..


May 01, 2011

മങ്ങിയ കാഴ്ചകള്‍

കാഴ്ചയുടെ കണക്കു പുസ്തകം തുറന്നു ഞാനിരിക്കുന്നു 
മങ്ങിയ കാഴ്ചകള്‍ മറയുന്നതും നോക്കി 
വാക്കുകള്‍ രൂപങ്ങള്‍ സൃഷ്ട്ടിച്ചു കടന്നു പോകുന്നു കാഴ്ചയുടെ 
കാഴ്ച മങ്ങുമ്പോള്‍ രൂപങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഭാവവും നഷ്ടപ്പെടുന്നു..

സ്നേഹത്തിന്റെ പുസ്തകം

നീയെഴുതിയ സ്നേഹത്തിന്റെ പുസ്തകം ഞാനിന്നാണ് കാണുന്നത് 
വാക്കുകളിലെ കനലുകള്‍ കാരണം എനിക്കവ സ്പര്‍ശിക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല 
ആത്മകഥ അജ്ഞാതന് സമര്‍പ്പിച്ച സങ്കടം ബാക്കി 
ബാധ്യതയുടെ കണക്കുകള്‍ നിനക്കെന്നും തെറ്റുന്നതെന്തേ?
സ്വപ്നങ്ങള്‍ കരഞ്ഞു തീര്‍ക്കാന്‍ കനലുകളുടെ ചൂടെന്തിന് കൂട്ടായി വേണം?