പതിര് വിതച്ചു കാത്തിരുന്നവന്റെ ജീവിതത്തില്
വിത്തായ് വന്നവള്ക്കായ് അലയുന്നു ഞാന്
വീഞ്ഞിന് ലഹരിയില് നിന്നും അടര്ന്നുമാറി
പ്രണയലഹരി ഞരമ്പില് പടര്ത്തി ഞാന് .
നിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില് കോര്ന്നു കിടന്നു ഞാന്
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക് കൂട് പണിതു
നഷ്ടപ്പെട്ടതൊക്കെ എനിക്ക് വേണ്ടാത്തതായി
ഞാന് നേടിയതില് എന്റെതൊന്നുമില്ലായിരുന്നു.
മാറ്റങ്ങള് ആസ്വാദ്യമായി,വേദനകള് ലഹരിയായ്
കൈവിടലുകളില് ആഹ്ളാദം നുരകുത്തി.
നേര്കാഴ്ചകള് മങ്ങുമ്പോഴും,
ഉള്ക്കാഴ്ചയില് സ്നേഹം വിങ്ങി.
ഒടുവില് എന്റെ മനസ്സില് കല്ലെറിയാന് ഞാന് ബാക്കിയായി
ആ ഓളങ്ങള് എനിക്കിഷ്ടമായിരുന്നു.
ജീവിതം എനിക്കിന്ന് ലഹരിയാണ്
നോവിന്റെ ചലനങ്ങള് വേദനിപ്പിക്കുന്ന ലഹരി.